Και είναι πολλές αυτές οι νύχτες! Με κυνηγάει, δεν μπορώ να το αποβάλλω. Σαν να είμαι εθισμένη στα ναρκωτικά, και να μην μπορώ χωρίς να πάρω τη δόση μου. Έχω πει πολλές φορές μέχρι τώρα ότι δεν πρόκειται να ξανασχοληθώ. Ποτέ όμως δεν το κάνω πράξη. Το μυαλό μου γυρίζει γύρω από αυτό το πράγμα. Βρείτε μου κάτι να κάνω για να μην το σκέφτομαι.. Δεν μπορώ άλλο να βασανίζομαι. Άτιμο μυαλό! Τριγυρνάς χωρίς να ρωτάς αν η καρδιά πονάει! Τι πρέπει να κάνω; Και το θέμα είναι ότι δεν έχω κάνει κάτι κακό. Κι αυτό είναι η βλακεία. Αλλά αν μαζεύεις, μαζεύεις, μαζεύεις, κάποτε ξεσπάς. Και είναι λογικό. Μουγκός που να μπορεί να μιλήσει δεν υπάρχει. Έτσι ακριβώς είναι κι αυτό. Και όταν αρχίσεις... δεν τελειώνεις. Και νιώθεις ένας μίσος να διαπερνάει την ψυχή σου, παρακαλώντας να μην αλλάξεις. Δεν θέλω να γίνω κακιά για κάτι που δεν φταίω! Μην με κάνετε να αλλάξω.. Δεν θέλω να το κάνω στον εαυτό μου. Δεν θέλω να αυτοκαταστραφώ! Το χαρούμενο κοριτσάκι θα γίνει ύπουλο.. Σαν αυτά τα θρίλερ που ενώ βλέπεις χαριτωμένα παιδάκια, κατά βάθος είναι δαιμονισμένα-θέλουν να προκαλούν κακό.. Και δεν λέω ότι θα δαιμονιστώ, αλλά μπορώ να προκαλέσω κακό.. τις νύχτες που πεθαίνω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου