Τι γίνεται λοιπόν, όταν όλα στη ζωή σου δεν είναι και τέλεια, και ξαφνικά εκεί που δεν φτάνει μόνο αυτό, νιώθεις και την αίσθηση της αποτυχίας; Τι γίνεται όταν τα αποτελέσματα που περιμένεις δεν είναι τα αναμενώμενα; Απλά προσπαθείς να το ξεχάσεις. Κι αν δεν γίνεται; Αν προσπαθείς αλλά δεν μπορείς; Θεωρείς τον εαυτό σου ανάξιο, όχι μόνο να περάσει ένα δίπλωμα αγγλικών, αλλά και να διαγράψει μια σκέψη από το μυαλό του. Οκ. Μπορεί να είμαι λίγο υπερβολική τώρα αλλά αυτό νιώθω. Σίγουρα όλοι μας έχουμε νιώσει έστω και μια φορά στη ζωή μας την αποτυχία! Εγώ, η αλήθεια είναι ότι τη νιώθω τόσο έντονα για πρώτη φορά. Ίσως γι' αυτό να είμαι έτσι-χάλια-. Ίσως γι΄αυτό να κάνω και μέρες να την ξεπεράσω. Όλοι με ξέρουν χαμογελαστή και ευδιάθετη. Δεν είναι όμως πάντα έτσι. Σήμερα και αύριο μάλλον δεν θα είμαι στα καλύτερα μου. Ναι, εντάξει, ήταν μόνο μια αποτυχία! Ναι, αλλά το τίμημα ήταν σκληρό. Τόσος κόπος, αγώνας[λέμε τώρα], χαμένοι. Μαθήματα για να ξαναδώσω το Δεκέμβρη. Δεν έχω πρόβλημα με το να κάνω μαθήματα, αλλά το θέμα είναι ότι απέτυχα:/ Όλοι μου λένε ότι είμαι μικρή και ότι έχω πολύ καιρό μπροστά μου να ξαναδώσω. Θα έχω όμως την ίδια διάθεση;
*Ευχαριστώ όσους ήταν κοντά μου εκείνη την δύσκολη ώρα... Προπάντως την Νίκη Ιατράκη, που μου έχει σταθεί σε πολλά, και μου έχει συγχωρέσει πολλά, και μετά την Ελένη Κελαράκη, την οποία αγαπώ πολύ πολύ και πέρασα μια όμορφη βραδιά μαζί της<3
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου